Τήν Κυριακή τής Τυρινής, πού "ποιούμεθα ανάμνησιν τής από τού Παραδείσου τρυφής εξορίας τού Πρωτοπλάστου Αδάμ", ψάλλουμε σε έναν από τους Αίνους:

Το στάδιον των αρετών ηνέωκται, οι βουλόμενοι αθλήσαι εισέλθετε, αναζωσάμενοι τόν καλόν τής ΝΗΣΤΕΙΑΣ αγώνα, οί γάρ νομίμως αθλούντες, δικαίως στεφανούνται, καί αναλαβόντες τήν πανοπλίαν τού Σταυρού, τώ εχθρώ αντιμαχησώμεθα, ώς τείχος άρρηκτον κατέχοντες τήν Πίστιν, καί ώς θώρακα τήν προσευχήν, καί περικεφαλαίαν τήν ελεημοσύνην, αντί μαχαίρας τήν ΝΗΣΤΕΙΑΝ, ήτις εκτέμνει από καρδίας πάσαν κακίαν. Ό ποιών ταύτα, τόν αληθινόν κομίζεται στέφανον, παρά τού παμβασιλέως Χριστού, εν τή ημέρα τής κρίσεως.

Ανέκαθεν οί χριστιανοί περίμεναν τή Μ. Τεσσαρακοστή ώς τήν πιό Ευλογημένη περίοδο τού έτους. Μολονότι γνώριζαν ότι θά δυσκολεύονταν, πίεζαν τόν εαυτό τους νά κάνουν κάποια πράγματα πού θά ήταν πιό δύσκολα, πιό βαριά, όμως περίμεναν αυτή τήν περίοδο κάθε χρόνο μέ πόθο πολύ, μέ χαρά, μέ ελπίδα ότι ο Θεός θά τούς ευλογούσε ιδιαίτερα καί, βλέποντας τόν αγώνα τους, θά τούς έδινε εκείνα πού δέν τούς είχε δώσει μέχρι εκείνη τήν ώρα. Ο καθένας λοιπόν έκανε τή σχετική ετοιμασία πώς θά αγωνιστεί, πώς θά περάσει τή Μ. Τεσσαρακοστή.
Εμείς σήμερα αδελφοί μου πώς ετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε τήν Μ. Τεσσαρακοστή; Μέ καρναβάλια; Μέ αποκριάτικα γλέντια μασκαρεμένοι;;Χωρίς ΜΕΤΑΝΟΙΑ;;; Έτσι δέν ευαρεστούμε τόν Θεό!!! Έτσι απομακρυνόμαστε απ' τόν Θεό!!! Καί τότε μάς βρίσκει ο διάβολος απροστάτευτους καί μά κτυπά αλύπητα!!!
Άς νηστεύσουμε αυτή τη χρονιά νηστείαν ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ καί ΣΩΜΑΤΙΚΗ!!!
Τό Στάδιον τών Αρετών λοιπόν ηνέωκται!!! Οί βουλόμενοι αθλήσαι εισέλθεται!!!
                                                     ΚΑΛΟΝ ΑΓΩΝΑ!!!!