Ύμνος στην συγχώρηση.
Για να μας συγχωρήσει ο Θεός, ας συγχωρούμε κι εμείς τούς ανθρώπους.
Είμαστε όλοι σ’ αυτή τη γη προσωρινοί, ως φιλοξενούμενοι. Η παρατεταμένη νηστεία και η βαττολογία στην προσευχή είναι ματαιοπονία, χωρίς τη συγχωρητικότητα και το αληθινό έλεος.
Ο Θεός είναι ο αληθινός Ιατρός οι αμαρτίες είναι η λέπρα. Όποιον ο Θεός καθαρίζει, επίσης και τον δοξάζει.
Κάθε ελεήμονα πράξη των ανθρώπων ο Θεός με έλεος την ανταμείβει.
Εκείνος πού ανταποδίδει την αμαρτία με αμαρτία, χωρίς έλεος απόλλυται.
Το πύον δεν καθαρίζεται με πύον από μολυσμένες πληγές.
Ούτε το σκοτάδι της υπόγειας φυλακής διαλύεται με σκοτάδι.
Το αγνό βάλσαμο επουλώνει τα έλκη των πληγών και το φως διαλύει το σκοτάδι της υπόγειας φυλακής. Στους βαριά τραυματισμένους το έλεος είναι σαν βάλσαμο.
Με το έλεος όλοι αγάλλονται, όπως με το φως στο σκοτάδι.
Ο τρελός λέει: «Δεν έχω ανάγκη από έλεος!».
Όταν όμως συγκλονίζεται από τη δυστυχία, τότε κραυγάζει για έλεος!
Οι άνθρωποι κολυμπούν μέσα στο έλεος του Θεού- αυτό, το έλεος του Θεού, μάς ξυπνάει στη ζωή!
Για να μάς συγχωρήσει ο Θεός, ας συγχωρούμε κι εμείς τούς ανθρώπους,είμαστε όλοι σ’ αυτή τη γη προσωρινοί, ως φιλοξενούμενοι.
Αγίου Νικολάου Αχρίδος
